Czas trwania terapii:
8 miesięcy

Program terapeutyczny: 

„Leczenie nie jest gwarancją wyzdrowienia, ale jedyną drogą nadziei” Ruth Maxwell
Program Ośrodka budowany jest od początku 1988 roku. Skupia w sobie dorobek społeczności terapeutycznej, doświadczeń amerykańskiego programu Minnesota, strategiczno-strukturalnej terapii uzależnień, terapii poznawczo-behawioralnej, psychologii motywacji oraz programu 12 Kroków Anonimowych Alkoholików i Anonimowych Narkomanów. Poza tym wykorzystywane są metody, które wyłoniły się z nurtu opartego na koncepcji społecznego uczenia się, jak np. program treningu umiejętności zaradczych Petera Montiego.

W myśl „leczenia całej osoby” program składa się z różnorodnych zajęć. Ma charakter reedukacyjny i resocjalizacyjny. Łączy w sobie wiele form oddziaływania:

  • zajęcia o charakterze mikroedukacyjnym,

  • psychoterapię grupową,

  • terapię indywidualną,

  • treningi umiejętności zaradczych,

  • uczenie umiejętności zwiększających kontrolę poznawczą nad emocjami i zachowaniem oraz lepszego radzenia sobie ze stresem,

  • terapię pracą i ruchem,

  • osobiste plany terapii,

  • wszelkiego rodzaju techniki warunkowania instrumentalnego,

  • modelowanie pożądanych postaw i zachowań,

  • ankiety diagnostyczne Johanssona i inne.

Wykorzystywane techniki pracy terapeutycznej opierają się na zasadach uczenia społecznego, modelowania, udzielania informacji zwrotnych, warunkowania instrumentalnego oraz treningów umiejętności społecznych. Charakterystyczną cechą programu są jasne reguły, normy i zasady obowiązujące wszystkich członków społeczności terapeutycznej.

Do elementów struktury terapii stosowanej w Ośrodku należą:

  • Instrumentalne oddziaływania poznawcze. Dostarczenie wiedzy o sprawach ważnych dla procesu zdrowienia w postaci mikroedukacji, czyli krótkich wykładów. Wiedza ta na bieżąco jest odnoszona przez pacjenta do jego doświadczeń.

  • Wpływ interpersonalny indywidualny i grupowy (funkcjonowanie w społeczności terapeutycznej, grupowych zajęciach terapeutycznych i indywidualnych kontaktach).

  • Wykorzystanie metod uczenia społecznego, poprzez dostarczenie przykładów i wzorów postępowania (funkcjonowanie w społeczności terapeutycznej).

  • Autoanaliza osobistych schematów postępowania, analiza zdarzeń (zajęcia terapeutyczne grupowe, terapia indywidualna, kwestionariusze).

  • Ćwiczenie nowych umiejętności (Trening Asertywnych Zachowań Abstynenckich, Zapobieganie Nawrotom, radzenie sobie ze złością i inne).

Podstawowymi celami terapii w OTOU są:

  • zwiększenie zdolności do trwałego utrzymywania abstynencji,

  • nabycie umiejętności rozwiązywania problemów osobistych,

  • zmiana stylu życia związanego z zachowaniem abstynencji od środków psychoaktywnych,

  • usunięcie lub złagodzenie problemów somatycznych i psychicznych.

  • zmiana zachowań nawykowych, reakcji, a także ćwiczenie nowych umiejętności niezbędnych do trzeźwego życia,

  • rozpoznawanie czynników ryzyka i opracowanie strategii zapobiegania nawrotom choroby,

  • eliminacja zachowań aspołecznych, przyjęcie odpowiedzialności za swoje życie.